Ekrem İmamoğlu Kiptaş, 4 Yıllık Hukuk Mücadelesini Kazandı: Başakşehir Sular Vadisi Artık İstanbul'un
17.09.2024 - Salı 11:24Geçmişte, ‘Ne istediniz de vermedik’ diye tarifledikleri bir alandayız” diyen İmamoğlu, “20 bin metrekare arsa büyüklüğü olan, 10 bin metrekarenin üzerinde eğitim alanlarının bulunduğu, bugün 1 metrekaresinin artık 30-40 bin liraları bulduğunu düşündüğümüzde, bunun neredeyse 300 yüz, 400 yüz milyon yalnızca üretim imalatı ya da maliyeti olduğu, altında yerini kattığınızda, peşkeş çekiliyor. Hakikat dürüst bir kirası yok. Hatta neredeyse kirasız veriliyor” bilgilerini paylaştı.
Memleketin ve milletin malını muhafazaya devam edeceklerini vurgulayan İmamoğlu, “Bu alan, İstanbul muhafızlığı kavramı noktasında en geçmişe dönük, en acı, en bu türlü yağmacı, en üstüne çöken bir anlayışla nasıl bir süreç yönettiklerini, nasıl milletin malını kendi malıymış üzere kullandıklarının çok somut özetlerinden bir adedidir.
Onun için diyorum; bugün İstanbul muhafızlığı, yarın Türkiye muhafızlığı. Natürel ki İstanbul'un muhafızı olmak demek, Türkiye'nin muhafızı olmak demektir. Bu kavramla hareket edeceğiz ve etmeye devam edeceğiz. Çok kararlıyız” dedi.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) iştiraki KİPTAŞ, geçmiş idare tarafından, Başakşehir’de toplumsal donatı alanı olarak kullandırılması gerekirken, bir vakfa tahsis edilerek, kullanım hedefi ve müsaadesine alışılmamış olarak özel eğitim kurumu biçiminde hizmet veren alanın hukuk mücadelesini kazandı. İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu, yaklaşık 4 yıl süren hukuk uğraşının akabinde tekrar kamusal kullanıma kazandırılması planlanan alanda, kurmaylarıyla birlikte incelemelerde bulundu.
KURT: “YAKLAŞIK 4 YIL SÜRDÜ BU MÜCADELEMİZ”
İmamoğlu, KİPTAŞ Genel Müdürü Ali Kurt tarafından şu sözlerle bilgilendirildi: “İktidarın problemleri olduğu için, diğer bir kümeye devrettiriyorlar. Biz de bu misyona gelince, buranın gayesi dışında kullanıldığını gördük. Kullanıldığı işlevde bile, almamız gereken kiranın çok altında bir kira aldığımızı tespit ettik. Evvel sulhen çıkartmak istedik. Burada yatırım maliyeti, vesaire vardı. Bizi pek ciddiye almadılar. O vakit çok uzlaşmadılar da açıkçası. Sonra mahkeme yoluna başvurduk. Yaklaşık 4 yıl sürdü bu çabamız. 1 ay evvel de tahliye süreçlerine başladık. Fakat tahliye sürecinde de biraz kriz yaşadık. Bizim burayı, problemsiz bir biçimde, bu türlü yıpratılmadan almamız gerekiyordu. Zira hem vakit kaybedeceğiz tamir ederken hem de bir yatırım maliyeti var. Lakin onun da tüzel çabasını devam ettiriyoruz. Onları da kazanacağız. Gelir olarak zati İBB'ye kaynak olacak. Biz burayı, süratlice kamuya açık bir toplumsal tesisler haline getireceğiz. Genel Sekreterimizin uyumunda 7-8 tane ünitesi geldi, fonksiyonlandırma çalışmalarına başladılar.”
İMAMOĞLU: “GEÇMİŞTE, ‘NE İSTEDİNİZ DE VERMEDİK’ DİYE TARİFLEDİKLERİ BİR YERDEYİZ”
Bilgilendirme ve alan incelemesinden sonra kameraların karşısına geçen İmamoğlu da kamuoyuna şu açıklamayı yaptı:
“Bugün; bir iki haftadır, bugün-yarın hukuksal süreçlerini takip ettiğimiz bir yere geldik. Başakşehir'deyiz. Uzun yıllardır, geçmişte, hani ‘ne istediniz de vermedik’ diye tarifledikleri anlayışlara ya da kurumlardan birine verilen bu alan, daha sonra bir formda, bizim aklımızın mantığımızın almayacağı ya da ‘böyle bir şey de yapılır mı’ diye düşünemeyeceğimiz bir biçimde, hülle üzere, türlü yerlerde de harekete geçirdikleri, ‘bu kurum lekeli, öteki bir kuruma aktaralım ve orada işlerimizi yürütelim’ anlayışıyla süreçler yapılmış. 20 bin metrekare arsa büyüklüğü olan, 10 bin metrekarenin üzerinde yaklaşık eğitim alanlarının bulunduğu, bugün 1 metrekaresi artık 30-40 bin liraları bulduğunu düşündüğümüzde, yani bunun neredeyse 300 yüz, 400 yüz milyon yalnızca imal imalatı ya da maliyeti olduğu, altında yerini kattığınızda, zira peşkeş çekiliyor. Hakikat dürüst bir kirası yok. Hatta neredeyse kirasız veriliyor ve bunlar, iştiraklerin üzerinden yapılıyor bütün bu iş.”
“BEN, ‘İSTANBUL MUHAFIZLIĞI’ DERKEN, O KADAR KUTSAL BİR ŞEY TARİFLİYORUM Kİ…”
“Bu, şu anda türel çabasını KİPTAŞ üzerinden sürdürdüğümüz 7 alandan bir tanesi. Çabucak geride da 140 öğrencilik bir yurt binası var. Bir tanesi o. Buyurun. Baktığınızda, insanın başı karışıyor. Ben, ‘İstanbul muhafızlığı’ derken, aslında o kadar kutsal bir şey tarifliyorum ki. Bakınız; şurada 10 bin metrekarelik kapalı alandan bahsediyorum. Allah üstte şahittir ki, şurada bir kulübe göstersinler, kulübe… Yani bir ‘mobo’ deriz; güvenlik kulübesini Ekrem İmamoğlu, 5,5 senede birine vermiş mi? Kulübe! Büfe! Onun için muhafızlığın ne olduğunu, biz bunlara göstereceğiz. Yani İstanbul muhafızlığının ne olduğunu, neyi, neden koruduğumuzu, kolladığımızı, bunun altlığında asla siyasetin olmadığını, siyasi kurumların olmadığını, bu işin halkın, milletin onurunu, namusunu, hakkını, hukukunu, malını, mülkünü korumak olduğunu, bu millete adım adım yaşatacağız ve bu berbat niyetli insanlara da bunu göstereceğiz. Ve bu hususta odunumuz yok.”
“BU MEMLEKETİN, BU MİLLETİN MALINI KORUDUK, MUHAFAZAYA DEVAM EDİYORUZ”
“Bakınız; bu mülkiyetin geçişi, tüzel olarak 4 seneyi aşkın müddette sonuçlanabilmiş. ‘Ahmakça bir davada’ da arkadaşlar, ivedilikle, ‘nasıl ceza veririz’in gayreti içerisindeler. Hukukun, kamu malının, mülkünün korunmasının, bir sistemin dönüştürme öyküsünün ve çabasının aslında çok net özetidir burada yapılan iş ve süreç. Biz, bunun üzere birçok alanda gayretimizi verdik, vermeye devam ediyoruz. Bu memleketin ve bu milletin malını koruduk, müdafaaya devam ediyoruz. Onun için diyorum; bugün İstanbul muhafızlığı, yarın Türkiye muhafızlığı. Doğal ki İstanbul'un muhafızı olmak demek, Türkiye'nin muhafızı olmak demektir. Bu kavramla hareket edeceğiz ve etmeye devam edeceğiz. Çok kararlıyız. Burada emeği geçen arkadaşlarıma, elbette teşekkür ediyorum. Ancak temel emek, bundan sonra, bugün buraya bütün kurum yöneticilerimizle bilhassa geldim ve arkadaşlarımın bu alandaki kanılarını bir ölçü sizden sonra dinleyeceğim. Ve süratlice burada Başakşehir'in çocuklarına, gençlerine, amasız, fakatsız, birinin tezgahından geçerek değil, bu milletin tedrisatından, bu memleketin, bu devletin tedrisatından geçen eğitimler alsınlar diye, tabiatla buluşsunlar diye, beşerler bir ortaya gelsinler diye, hizmetlerimizi başlatacağız.”
“MİLLETİN MALINI, KENDİ MALIYMIŞ ÜZERE KULLANDIKLARININ ÇOK SOMUT ÖZETİ”
“Başakşehir ve Sular Vadisi denen sınır üzerinde dava açtığımız 6-7 yerden bir tanesi burası. Zira bu alan, hakikaten tekrar bu İstanbul muhafızlığı kavramı noktasında en geçmişe dönük, en acı, en bu türlü yağmacı, en bu türlü ne diyelim, üstüne çöken bir anlayışla nasıl bir süreç yönettiklerini, nasıl milletin malını kendi malı imiş üzere kullandıklarının çok somut özetlerinden bir adedidir. Yani Vaniköy'de, Boğaza bakan bir villa üzerinden kopardıkları kıyametleri, dün, Boğaziçi İmar’ın başında olan arkadaşım çok net tarifledi: Çok acı. Yaklaşık 45-50 gün... Geçen televizyon programında söyledim, ‘takip ediyorum’ diye. 50 gün evvel, Cumhurbaşkanlığı’na şikayet edilen ve 50 gün evvel Şehircilik Bakanlığı’na şikayetin ulaştığı günden itibaren ellerinde olan bu bilgiyi, bu ihbarı değerlendirmeyen akıl,-biz ki tutanak tutmuşuz, yine gösteri yapmamışız- ancak ne vakit ki bir toplumsal medyada bir fotoğraf görüyorlar, ‘vay buradan Ekrem'in üstüne çullanabilir miyiz’ diye ortaya dökülenler, dün, yıkım yapmaya gittiğimiz yerde, yıkımla ilgili ellerinde hiçbir mekanik hazırlık, rastgele bir makine, rastgele bir şey olmamasına karşın, bizim yıkımımızı saatlerce Çevre Şehircilik İl Müdürlüğü otomobilleriyle engellediler.”
“ÇEVRE ŞEHİRCİLİK İL MÜDÜRLÜĞÜ OTOMOBİLLERİ HAKKINDA CÜRÜM DUYURUSUNDA BULUNDUK”
“Arabaların plakaları, vazife numaraları var. Biraz Karadeniz fıkrası üzere olsun; ‘Arabalara hata duyurusunda bulunun’ dedim. Otomobiller, onlardan daha onurlu davranabilir zira. Tahminen trafikten men edilirler süratlice. Onları menedemiyoruz şu anda. Otomobilleri trafikten men ederiz. Otomobillerle ilgili hemen, plakaları, tescil numaraları varmış, ‘suç duyurusunda bulunun’ dedim. Kanunen, hukuken tarihe geçsin. Bu, memleket ismine bir trajik durumdur, somut bir örnektir. Biz, 5,5 sene halkına, milletina, kendine, kendini onlara adamış bir anlayışla ve beşerlerle yol yürüyoruz. Bu kararlılığımız devam edecek. Ve bu memleketin, bu üstüne çöktükleri varlıklarını, bu milletin üstüne çöktükleri mülklerini, varlıklarını muhafazaya, muhafızlığını yapmaya devam edeceğiz.”
GAZETECİLERİN SORULARINI YANITLADI
İmamoğlu, açıklamanın akabinde, gazetecilerin gündeme ait sorularını da yanıtladı. Gazetecilerin soruları ve İmamoğlu’nun sorulara verdiği cevaplar şöyle oldu:
- 15 Temmuz'dan evvel burası hangi kümeye aitti? 15 Temmuz'dan sonra kime verildi?
“Ben, kurum isimlerini vermeyi çok tercih etmiyorum. Hele hele birtakım, bu ülkeye çok derin ziyanlar vermiş, kurum yahut bireylerin isimlerini tekrar etmeyi, bir reklam yapmak üzere görürüm. Bu memlekette dediğimizin ne manaya geldiğini, herkes esasen biliyor. Lakin şunu söyleyebilrim: Bence dün ile bugünün farkı yok. Dünkü kurumlarla bugünkü kurumların ismi değişmiş olabilir lakin anlayış birebir. Ve ne yazık ki, bugünkü iktidara en yakın, hatta akrabalık bağı olan insanların bu çeşit kurumları devralarak, hizmetlerine -sözüm ona hizmetlerine- çıkarları uğruna devam ettiklerini de tespit ediyoruz. Esasen bunlar deşifre durumda. Hukuken baktığınızda, yaptığımız iş ve süreçlerle nereye dava açtığımıza baktığınızda, nasıl bir tarafa peşkeş çekilip, haydi bakalım bir gecede her şey değişti, öbür bir küme bulup oranın üzerine bunları aktarmalarını daima bir arada görüyorsunuz esasen. Onun için isim vermeyi çok da anlamlı bulmuyorum.”
ADALET BAKANI TUNÇ’A “PARMAK” YANITI: YARGIYA DEĞİL, O VE ONUN ÜZERE BUGÜNKÜ İKTİDARIN MENSUPLARINA SÖYLEDİM”
- “Ahmakça dava” dediniz. Ona istinaden Adalet Bakanının da bir açıklaması oldu. Siz, “Hodri meydan” demiştiniz bir televizyon kanalında. Bu sözleriniz, şu anda yargılama devam ettiği için, yargı mensuplarını etkilemeye dönük olarak nitelendirdi Adalet Bakanı sizi açıklamalarınızı. Siz ne dersiniz?
“Lisede çok gürültü yapan arkadaşlar olarak, en art sırada otururduk. Öğretmen de kızarak bize, ‘Siz arkadakiler’ kaygısı. Biz, döner duvara bakardık. Artık arkadaşımız da siniyor, lafı diğerine aktarmaya çalışıyor. Ben, direkt kendine söyledim, yargıya falan değil. O ve onun üzere, bugünkü iktidarın mensuplarına söyledim. Bu işi nasıl etkiledikleri, nasıl baskı altında tuttuklarına dair. Direkt kendine. Onun için sinip, ‘yargı’ demesin. Sonuçta, cümlenin sonrasında da dedim; ‘En erken yapılacak seçimde, o seçimde Yargıtay mühletini bile dolduramayacaklar. Bu millet, o denli bir sert yanıt verecek ki onlara ve o birinci seçimde de biz milletçe, bu ahmakça davada şayet bu baskıya devam ederlerse -onun için ‘hodri meydan’ dedim- ceza vermeye kalkarlarsa, Yargıtay'daki süreci göremeden sandıkta -sandığın manası nedir?- gereken karşılığı alacaklar ve gidecekler’ dedim. Bu kadar kolay yanıtı algılayamayan bir insan, Adalet Bakanlığı yapma konusunda, kendini bir gözden geçirsin.”
“SANDIĞA GİTMEK ZORUNDA KALACAKSINIZ BU MİLLET DE SİZDEN KURTULACAK”
“Bir. İkincisi; bakın ben size bir hatırlatma daha yapayım. Bunlar daima unutuluyor. Bana hakaret eden bakan, ben ona cevap verdikten sonra, hakkımda kabahat duyurusunda bulunuyor. Ve o dava, hala mahkemede duruyor. Niçin? Zira istinaftaki sonucu bekliyor. Yazı yazıyor, ‘Hadi karar verin de ben de ona nazaran karar vereyim.’ Ne için? Bakan diyor ki, ‘Bana dedi.’ Artık istinaftaki bekleyen kararı bekliyor öbür mahkeme. Diyor ki, ‘Siz de diyorsunuz ki, bunu illa YSK üyelerine dedi diye sav ediyorsunuz. Bir karar verin de bakanın açtığı davayı yürürlüğe koyayım!’ Yani istinaf lehimize karar verirse, benim bir de bakana lafını iade ettiğim için, bana açtığı davadan bir de bakanla hesaplaşacağız. Esasen bıraksınlar hesaplaşalım. Ben dava açmışım, ‘Bakan bana ahmak dedi’ diye. O davayı da ‘Ben bakan yargılayamam, dokunulmazlığı var’ diye mahkeme ta o vakit kararsız bırakmış. Artık bu mahkemeyi konuşmak bile, insanın içini burkuyor. Yani yargı ismine içini burkuyor. Ben, yargıya parmak sallamadım, sana salladım. Senin üzere yargıyı etkileyen, yargıyı art planda zorda bırakan, baskı altında tutan hükümetin mensuplarını parmak salladım. O parmak, benim parmağım değil; milletin parmağı. Dedim ki, ‘Onun da yeri sandık. Siz, sandığa gitmek zorunda kalacaksınız. Ve o gittiğimiz gün de Yargıtay daha kararını veremeden, ülkenin başından gideceksiniz. Bu millet de sizden kurtulacak.’ Daha özeti olabilir mi bu işin? Bu kadar net.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı